dęty

Encyklopedia PWN

starohebrajski instrument muz. z grupy aerofonów, bez ustnika, dęty, sporządzany z rogu barana lub kozła;

tłumik, sordino,

muz. przyrząd do ściszania (tłumienia) dźwięków instrumentu muz., a często też do zmiany ich barwy;

techn. urządzenie do tłumienia drgań mech., elektr. lub drgań mech. o częst. akustycznej;

[wł.],

instrument muz., dęty blaszany, z grupy aerofonów ustnikowych (aerofony);

budowniczy instrumentów dętych, także perkusyjnych.

[wł., ‘drżąco’],

muz. rodzaj artykulacji, polegający na szybkim powtarzaniu 1 lub na przemian 2 dźwięków (akordów);

Materiały dodatkowe